пабаю́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабаю́каю пабаю́каем
2-я ас. пабаю́каеш пабаю́каеце
3-я ас. пабаю́кае пабаю́каюць
Прошлы час
м. пабаю́каў пабаю́калі
ж. пабаю́кала
н. пабаю́кала
Загадны лад
2-я ас. пабаю́кай пабаю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабаю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)