пабайчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабайчэ́ю пабайчэ́ем
2-я ас. пабайчэ́еш пабайчэ́еце
3-я ас. пабайчэ́е пабайчэ́юць
Прошлы час
м. пабайчэ́ў пабайчэ́лі
ж. пабайчэ́ла
н. пабайчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. пабайчэ́й пабайчэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабайчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)