пабадзя́жыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабадзя́жу пабадзя́жым
2-я ас. пабадзя́жыш пабадзя́жыце
3-я ас. пабадзя́жыць пабадзя́жаць
Прошлы час
м. пабадзя́жыў пабадзя́жылі
ж. пабадзя́жыла
н. пабадзя́жыла
Загадны лад
2-я ас. пабадзя́ж пабадзя́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабадзя́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)