паахвярава́ць

‘паахвяраваць каго-небудзь, што-небудзь і кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паахвяру́ю паахвяру́ем
2-я ас. паахвяру́еш паахвяру́еце
3-я ас. паахвяру́е паахвяру́юць
Прошлы час
м. паахвярава́ў паахвярава́лі
ж. паахвярава́ла
н. паахвярава́ла
Загадны лад
2-я ас. паахвяру́й паахвяру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паахвярава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)