паасо́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
паасо́бнік | паасо́бнікі | |
паасо́бніка | паасо́бнікаў | |
паасо́бніку | паасо́бнікам | |
паасо́бнік | паасо́бнікі | |
паасо́бнікам | паасо́бнікамі | |
паасо́бніку | паасо́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)