паарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паарфава́ны паарфава́ная паарфава́нае паарфава́ныя
Р. паарфава́нага паарфава́най
паарфава́нае
паарфава́нага паарфава́ных
Д. паарфава́наму паарфава́най паарфава́наму паарфава́ным
В. паарфава́ны (неадуш.)
паарфава́нага (адуш.)
паарфава́ную паарфава́нае паарфава́ныя (неадуш.)
паарфава́ных (адуш.)
Т. паарфава́ным паарфава́най
паарфава́наю
паарфава́ным паарфава́нымі
М. паарфава́ным паарфава́най паарфава́ным паарфава́ных

Кароткая форма: паарфава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)