паазе́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паазе́р’е паазе́р’і
Р. паазе́р’я паазе́р’яў
Д. паазе́р’ю паазе́р’ям
В. паазе́р’е паазе́р’і
Т. паазе́р’ем паазе́р’ямі
М. паазе́р’і паазе́р’ях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)