паадзява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паадзява́ны паадзява́ная паадзява́нае паадзява́ныя
Р. паадзява́нага паадзява́най
паадзява́нае		 паадзява́нага паадзява́ных
Д. паадзява́наму паадзява́най паадзява́наму паадзява́ным
В. паадзява́ны (неадуш.)
паадзява́нага (адуш.)		 паадзява́ную паадзява́нае паадзява́ныя (неадуш.)
паадзява́ных (адуш.)
Т. паадзява́ным паадзява́най
паадзява́наю		 паадзява́ным паадзява́нымі
М. паадзява́ным паадзява́най паадзява́ным паадзява́ных

Кароткая форма: паадзява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)