паадвіха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадвіха́ю паадвіха́ем
2-я ас. паадвіха́еш паадвіха́еце
3-я ас. паадвіха́е паадвіха́юць
Прошлы час
м. паадвіха́ў паадвіха́лі
ж. паадвіха́ла
н. паадвіха́ла
Загадны лад
2-я ас. паадвіха́й паадвіха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадвіха́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)