паадву́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадву́чваю паадву́чваем
2-я ас. паадву́чваеш паадву́чваеце
3-я ас. паадву́чвае паадву́чваюць
Прошлы час
м. паадву́чваў паадву́чвалі
ж. паадву́чвала
н. паадву́чвала
Загадны лад
2-я ас. паадву́чвай паадву́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадву́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)