паабчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабчапля́ю паабчапля́ем
2-я ас. паабчапля́еш паабчапля́еце
3-я ас. паабчапля́е паабчапля́юць
Прошлы час
м. паабчапля́ў паабчапля́лі
ж. паабчапля́ла
н. паабчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. паабчапля́й паабчапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабчапля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)