паабціра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабціра́ю паабціра́ем
2-я ас. паабціра́еш паабціра́еце
3-я ас. паабціра́е паабціра́юць
Прошлы час
м. паабціра́ў паабціра́лі
ж. паабціра́ла
н. паабціра́ла
Загадны лад
2-я ас. паабціра́й паабціра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабціра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)