паабу́рваць

‘паразбурыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабу́рваю паабу́рваем
2-я ас. паабу́рваеш паабу́рваеце
3-я ас. паабу́рвае паабу́рваюць
Прошлы час
м. паабу́рваў паабу́рвалі
ж. паабу́рвала
н. паабу́рвала
Загадны лад
2-я ас. паабу́рвай паабу́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабу́рваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)