паабува́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабува́ны паабува́ная паабува́нае паабува́ныя
Р. паабува́нага паабува́най
паабува́нае		 паабува́нага паабува́ных
Д. паабува́наму паабува́най паабува́наму паабува́ным
В. паабува́ны (неадуш.)
паабува́нага (адуш.)		 паабува́ную паабува́нае паабува́ныя (неадуш.)
паабува́ных (адуш.)
Т. паабува́ным паабува́най
паабува́наю		 паабува́ным паабува́нымі
М. паабува́ным паабува́най паабува́ным паабува́ных

Кароткая форма: паабува́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)