паабтыка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабтыка́ю паабтыка́ем
2-я ас. паабтыка́еш паабтыка́еце
3-я ас. паабтыка́е паабтыка́юць
Прошлы час
м. паабтыка́ў паабтыка́лі
ж. паабтыка́ла
н. паабтыка́ла
Загадны лад
2-я ас. паабтыка́й паабтыка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабтыка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)