паабтыка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| паабтыка́ны | паабтыка́ная | паабтыка́нае | паабтыка́ныя | |
| паабтыка́нага | паабтыка́най паабтыка́нае |
паабтыка́нага | паабтыка́ных | |
| паабтыка́наму | паабтыка́най | паабтыка́наму | паабтыка́ным | |
| паабтыка́ны ( паабтыка́нага ( |
паабтыка́ную | паабтыка́нае | паабтыка́ныя ( паабтыка́ных ( |
|
| паабтыка́ным | паабтыка́най паабтыка́наю |
паабтыка́ным | паабтыка́нымі | |
| паабтыка́ным | паабтыка́най | паабтыка́ным | паабтыка́ных | |
Кароткая форма: паабтыка́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)