паабто́чваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабто́чваны паабто́чваная паабто́чванае паабто́чваныя
Р. паабто́чванага паабто́чванай
паабто́чванае		 паабто́чванага паабто́чваных
Д. паабто́чванаму паабто́чванай паабто́чванаму паабто́чваным
В. паабто́чваны (неадуш.)
паабто́чванага (адуш.)		 паабто́чваную паабто́чванае паабто́чваныя (неадуш.)
паабто́чваных (адуш.)
Т. паабто́чваным паабто́чванай
паабто́чванаю		 паабто́чваным паабто́чванымі
М. паабто́чваным паабто́чванай паабто́чваным паабто́чваных

Кароткая форма: паабто́чвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)