паабстаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабстаўля́ю паабстаўля́ем
2-я ас. паабстаўля́еш паабстаўля́еце
3-я ас. паабстаўля́е паабстаўля́юць
Прошлы час
м. паабстаўля́ў паабстаўля́лі
ж. паабстаўля́ла
н. паабстаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. паабстаўля́й паабстаўля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабстаўля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)