паабсмы́кваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабсмы́кваю паабсмы́кваем
2-я ас. паабсмы́кваеш паабсмы́кваеце
3-я ас. паабсмы́квае паабсмы́кваюць
Прошлы час
м. паабсмы́кваў паабсмы́квалі
ж. паабсмы́квала
н. паабсмы́квала
Загадны лад
2-я ас. паабсмы́квай паабсмы́квайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабсмы́кваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)