паабрыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабрыва́ны паабрыва́ная паабрыва́нае паабрыва́ныя
Р. паабрыва́нага паабрыва́най
паабрыва́нае		 паабрыва́нага паабрыва́ных
Д. паабрыва́наму паабрыва́най паабрыва́наму паабрыва́ным
В. паабрыва́ны (неадуш.)
паабрыва́нага (адуш.)		 паабрыва́ную паабрыва́нае паабрыва́ныя (неадуш.)
паабрыва́ных (адуш.)
Т. паабрыва́ным паабрыва́най
паабрыва́наю		 паабрыва́ным паабрыва́нымі
М. паабрыва́ным паабрыва́най паабрыва́ным паабрыва́ных

Кароткая форма: паабрыва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)