паабні́каць
‘паабшныпарыць што-небудзь (паабнікаць усе куткі)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паабні́каю | паабні́каем | |
| паабні́каеш | паабні́каеце | |
| паабні́кае | паабні́каюць | |
| Прошлы час | ||
| паабні́каў | паабні́калі | |
| паабні́кала | ||
| паабні́кала | ||
| Загадны лад | ||
| паабні́кай | паабні́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паабні́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)