паабмята́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабмята́ны паабмята́ная паабмята́нае паабмята́ныя
Р. паабмята́нага паабмята́най
паабмята́нае		 паабмята́нага паабмята́ных
Д. паабмята́наму паабмята́най паабмята́наму паабмята́ным
В. паабмята́ны (неадуш.)
паабмята́нага (адуш.)		 паабмята́ную паабмята́нае паабмята́ныя (неадуш.)
паабмята́ных (адуш.)
Т. паабмята́ным паабмята́най
паабмята́наю		 паабмята́ным паабмята́нымі
М. паабмята́ным паабмята́най паабмята́ным паабмята́ных

Кароткая форма: паабмята́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)