паабмяка́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паабмяка́е паабмяка́юць
Прошлы час
м. паабмяка́ў паабмяка́лі
ж. паабмяка́ла
н. паабмяка́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паабмяка́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)