паабмуро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабмуро́ўваю паабмуро́ўваем
2-я ас. паабмуро́ўваеш паабмуро́ўваеце
3-я ас. паабмуро́ўвае паабмуро́ўваюць
Прошлы час
м. паабмуро́ўваў паабмуро́ўвалі
ж. паабмуро́ўвала
н. паабмуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паабмуро́ўвай паабмуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабмуро́ўваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)