паабмо́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабмо́чваю паабмо́чваем
2-я ас. паабмо́чваеш паабмо́чваеце
3-я ас. паабмо́чвае паабмо́чваюць
Прошлы час
м. паабмо́чваў паабмо́чвалі
ж. паабмо́чвала
н. паабмо́чвала
Загадны лад
2-я ас. паабмо́чвай паабмо́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабмо́чваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)