паабмо́тваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабмо́тваны паабмо́тваная паабмо́тванае паабмо́тваныя
Р. паабмо́тванага паабмо́тванай
паабмо́тванае		 паабмо́тванага паабмо́тваных
Д. паабмо́тванаму паабмо́тванай паабмо́тванаму паабмо́тваным
В. паабмо́тваны (неадуш.)
паабмо́тванага (адуш.)		 паабмо́тваную паабмо́тванае паабмо́тваныя (неадуш.)
паабмо́тваных (адуш.)
Т. паабмо́тваным паабмо́тванай
паабмо́тванаю		 паабмо́тваным паабмо́тванымі
М. паабмо́тваным паабмо́тванай паабмо́тваным паабмо́тваных

Кароткая форма: паабмо́твана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)