паабмаўля́ць

‘абгаварыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабмаўля́ю паабмаўля́ем
2-я ас. паабмаўля́еш паабмаўля́еце
3-я ас. паабмаўля́е паабмаўля́юць
Прошлы час
м. паабмаўля́ў паабмаўля́лі
ж. паабмаўля́ла
н. паабмаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. паабмаўля́й паабмаўля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабмаўля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)