паабмаўля́ць
‘абгаварыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паабмаўля́ю | паабмаўля́ем | |
| паабмаўля́еш | паабмаўля́еце | |
| паабмаўля́е | паабмаўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| паабмаўля́ў | паабмаўля́лі | |
| паабмаўля́ла | ||
| паабмаўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| паабмаўля́й | паабмаўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паабмаўля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)