паабку́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабку́рваю паабку́рваем
2-я ас. паабку́рваеш паабку́рваеце
3-я ас. паабку́рвае паабку́рваюць
Прошлы час
м. паабку́рваў паабку́рвалі
ж. паабку́рвала
н. паабку́рвала
Загадны лад
2-я ас. паабку́рвай паабку́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабку́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)