паабку́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабку́рваны паабку́рваная паабку́рванае паабку́рваныя
Р. паабку́рванага паабку́рванай
паабку́рванае
паабку́рванага паабку́рваных
Д. паабку́рванаму паабку́рванай паабку́рванаму паабку́рваным
В. паабку́рваны (неадуш.)
паабку́рванага (адуш.)
паабку́рваную паабку́рванае паабку́рваныя (неадуш.)
паабку́рваных (адуш.)
Т. паабку́рваным паабку́рванай
паабку́рванаю
паабку́рваным паабку́рванымі
М. паабку́рваным паабку́рванай паабку́рваным паабку́рваных

Кароткая форма: паабку́рвана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)