паабду́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабду́рваю паабду́рваем
2-я ас. паабду́рваеш паабду́рваеце
3-я ас. паабду́рвае паабду́рваюць
Прошлы час
м. паабду́рваў паабду́рвалі
ж. паабду́рвала
н. паабду́рвала
Загадны лад
2-я ас. паабду́рвай паабду́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабду́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)