паабду́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабду́рваны паабду́рваная паабду́рванае паабду́рваныя
Р. паабду́рванага паабду́рванай
паабду́рванае		 паабду́рванага паабду́рваных
Д. паабду́рванаму паабду́рванай паабду́рванаму паабду́рваным
В. паабду́рваны (неадуш.)
паабду́рванага (адуш.)		 паабду́рваную паабду́рванае паабду́рваныя (неадуш.)
паабду́рваных (адуш.)
Т. паабду́рваным паабду́рванай
паабду́рванаю		 паабду́рваным паабду́рванымі
М. паабду́рваным паабду́рванай паабду́рваным паабду́рваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)