паабгніва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабгніва́ны паабгніва́ная паабгніва́нае паабгніва́ныя
Р. паабгніва́нага паабгніва́най
паабгніва́нае		 паабгніва́нага паабгніва́ных
Д. паабгніва́наму паабгніва́най паабгніва́наму паабгніва́ным
В. паабгніва́ны (неадуш.)
паабгніва́нага (адуш.)		 паабгніва́ную паабгніва́нае паабгніва́ныя (неадуш.)
паабгніва́ных (адуш.)
Т. паабгніва́ным паабгніва́най
паабгніва́наю		 паабгніва́ным паабгніва́нымі
М. паабгніва́ным паабгніва́най паабгніва́ным паабгніва́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)