паабвіва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабвіва́ны паабвіва́ная паабвіва́нае паабвіва́ныя
Р. паабвіва́нага паабвіва́най
паабвіва́нае		 паабвіва́нага паабвіва́ных
Д. паабвіва́наму паабвіва́най паабвіва́наму паабвіва́ным
В. паабвіва́ны (неадуш.)
паабвіва́нага (адуш.)		 паабвіва́ную паабвіва́нае паабвіва́ныя (неадуш.)
паабвіва́ных (адуш.)
Т. паабвіва́ным паабвіва́най
паабвіва́наю		 паабвіва́ным паабвіва́нымі
М. паабвіва́ным паабвіва́най паабвіва́ным паабвіва́ных

Кароткая форма: паабвіва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)