паабвя́зваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабвя́зваю паабвя́зваем
2-я ас. паабвя́зваеш паабвя́зваеце
3-я ас. паабвя́звае паабвя́зваюць
Прошлы час
м. паабвя́зваў паабвя́звалі
ж. паабвя́звала
н. паабвя́звала
Загадны лад
2-я ас. паабвя́звай паабвя́звайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабвя́зваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)