паабвя́званы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабвя́званы паабвя́званая паабвя́званае паабвя́званыя
Р. паабвя́званага паабвя́званай
паабвя́званае		 паабвя́званага паабвя́званых
Д. паабвя́званаму паабвя́званай паабвя́званаму паабвя́званым
В. паабвя́званы (неадуш.)
паабвя́званага (адуш.)		 паабвя́званую паабвя́званае паабвя́званыя (неадуш.)
паабвя́званых (адуш.)
Т. паабвя́званым паабвя́званай
паабвя́званаю		 паабвя́званым паабвя́званымі
М. паабвя́званым паабвя́званай паабвя́званым паабвя́званых

Кароткая форма: паабвя́звана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)