паабво́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабво́жу паабво́зім
2-я ас. паабво́зіш паабво́зіце
3-я ас. паабво́зіць паабво́зяць
Прошлы час
м. паабво́зіў паабво́зілі
ж. паабво́зіла
н. паабво́зіла
Загадны лад
2-я ас. паабво́зь паабво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабво́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)