паабво́джваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабво́джваю паабво́джваем
2-я ас. паабво́джваеш паабво́джваеце
3-я ас. паабво́джвае паабво́джваюць
Прошлы час
м. паабво́джваў паабво́джвалі
ж. паабво́джвала
н. паабво́джвала
Загадны лад
2-я ас. паабво́джвай паабво́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабво́джваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)