паабве́ртаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабве́ртаю паабве́ртаем
2-я ас. паабве́ртаеш паабве́ртаеце
3-я ас. паабве́ртае паабве́ртаюць
Прошлы час
м. паабве́ртаў паабве́рталі
ж. паабве́ртала
н. паабве́ртала
Загадны лад
2-я ас. паабве́ртай паабве́ртайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабве́ртаўшы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)