пааббіва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пааббіва́ю пааббіва́ем
2-я ас. пааббіва́еш пааббіва́еце
3-я ас. пааббіва́е пааббіва́юць
Прошлы час
м. пааббіва́ў пааббіва́лі
ж. пааббіва́ла
н. пааббіва́ла
Загадны лад
2-я ас. пааббіва́й пааббіва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пааббіва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)