оксізлучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| оксізлучэ́нне | оксізлучэ́нні | |
| оксізлучэ́ння | оксізлучэ́нняў | |
| оксізлучэ́нню | оксізлучэ́нням | |
| оксізлучэ́нне | оксізлучэ́нні | |
| оксізлучэ́ннем | оксізлучэ́ннямі | |
| оксізлучэ́нні | оксізлучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)