оксізлучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. оксізлучэ́нне оксізлучэ́нні
Р. оксізлучэ́ння оксізлучэ́нняў
Д. оксізлучэ́нню оксізлучэ́нням
В. оксізлучэ́нне оксізлучэ́нні
Т. оксізлучэ́ннем оксізлучэ́ннямі
М. оксізлучэ́нні оксізлучэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)