нішчы́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нішчы́мнік | нішчы́мнікі | |
| нішчы́мніка | нішчы́мнікаў | |
| нішчы́мніку | нішчы́мнікам | |
| нішчы́мніка | нішчы́мнікаў | |
| нішчы́мнікам | нішчы́мнікамі | |
| нішчы́мніку | нішчы́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)