нікчэ́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нікчэ́мнік нікчэ́мнікі
Р. нікчэ́мніка нікчэ́мнікаў
Д. нікчэ́мніку нікчэ́мнікам
В. нікчэ́мніка нікчэ́мнікаў
Т. нікчэ́мнікам нікчэ́мнікамі
М. нікчэ́мніку нікчэ́мніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)