няўскла́днены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўскла́днены няўскла́дненая няўскла́дненае няўскла́дненыя
Р. няўскла́дненага няўскла́дненай
няўскла́дненае		 няўскла́дненага няўскла́дненых
Д. няўскла́дненаму няўскла́дненай няўскла́дненаму няўскла́дненым
В. няўскла́днены (неадуш.)
няўскла́дненага (адуш.)		 няўскла́дненую няўскла́дненае няўскла́дненыя (неадуш.)
няўскла́дненых (адуш.)
Т. няўскла́дненым няўскла́дненай
няўскла́дненаю		 няўскла́дненым няўскла́дненымі
М. няўскла́дненым няўскла́дненай няўскла́дненым няўскла́дненых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)