няўко́рмлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўко́рмлены няўко́рмленая няўко́рмленае няўко́рмленыя
Р. няўко́рмленага няўко́рмленай
няўко́рмленае		 няўко́рмленага няўко́рмленых
Д. няўко́рмленаму няўко́рмленай няўко́рмленаму няўко́рмленым
В. няўко́рмлены (неадуш.)
няўко́рмленага (адуш.)		 няўко́рмленую няўко́рмленае няўко́рмленыя (неадуш.)
няўко́рмленых (адуш.)
Т. няўко́рмленым няўко́рмленай
няўко́рмленаю		 няўко́рмленым няўко́рмленымі
М. няўко́рмленым няўко́рмленай няўко́рмленым няўко́рмленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)