няўду́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўду́мны няўду́мная няўду́мнае няўду́мныя
Р. няўду́мнага няўду́мнай
няўду́мнае		 няўду́мнага няўду́мных
Д. няўду́мнаму няўду́мнай няўду́мнаму няўду́мным
В. няўду́мны (неадуш.)
няўду́мнага (адуш.)		 няўду́мную няўду́мнае няўду́мныя (неадуш.)
няўду́мных (адуш.)
Т. няўду́мным няўду́мнай
няўду́мнаю		 няўду́мным няўду́мнымі
М. няўду́мным няўду́мнай няўду́мным няўду́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)