няўдо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўдо́ба няўдо́бы
Р. няўдо́бы няўдо́б
Д. няўдо́бе няўдо́бам
В. няўдо́бу няўдо́бы
Т. няўдо́бай
няўдо́баю
няўдо́бамі
М. няўдо́бе няўдо́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)