няўда́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
няўда́чніца | няўда́чніцы | |
няўда́чніцы | няўда́чніц | |
няўда́чніцы | няўда́чніцам | |
няўда́чніцу | няўда́чніц | |
няўда́чніцай няўда́чніцаю |
няўда́чніцамі | |
няўда́чніцы | няўда́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)