няўда́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няўда́чніца | няўда́чніцы | |
| няўда́чніцы | няўда́чніц | |
| няўда́чніцы | няўда́чніцам | |
| няўда́чніцу | няўда́чніц | |
| няўда́чніцай няўда́чніцаю |
няўда́чніцамі | |
| няўда́чніцы | няўда́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)