няўда́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няўда́чнік няўда́чнікі
Р. няўда́чніка няўда́чнікаў
Д. няўда́чніку няўда́чнікам
В. няўда́чніка няўда́чнікаў
Т. няўда́чнікам няўда́чнікамі
М. няўда́чніку няўда́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)