няўда́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няўда́ча | няўда́чы | |
| няўда́чы | няўда́ч | |
| няўда́чы | няўда́чам | |
| няўда́чу | няўда́чы | |
| няўда́чай няўда́чаю |
няўда́чамі | |
| няўда́чы | няўда́чах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)