няўда́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўда́тніца няўда́тніцы
Р. няўда́тніцы няўда́тніц
Д. няўда́тніцы няўда́тніцам
В. няўда́тніцу няўда́тніц
Т. няўда́тніцай
няўда́тніцаю
няўда́тніцамі
М. няўда́тніцы няўда́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)