няўда́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няўда́тніца | няўда́тніцы | |
| няўда́тніцы | няўда́тніц | |
| няўда́тніцы | няўда́тніцам | |
| няўда́тніцу | няўда́тніц | |
| няўда́тніцай няўда́тніцаю |
няўда́тніцамі | |
| няўда́тніцы | няўда́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)